Content Curation w edukacji

Co to jest Content curation i do czego się Tobie przyda?

Content curation – co przetłumaczyć można jako „opiekowanie się treścią”, czy „zajmowanie się treścią” to między innymi nowoczesna technika uczenia się. Jeśli czujesz, że przytłacza Cię informacyjny chaos, a chcesz rozwijać i pielęgnować swoją wiedzę – szczerze polecam.

Co się dzieje w sieci w ciągu 60 sekund? Infografika, mimo, że już trochę stara (czerwiec 2011) dobrze ilustruje z jaką ilością informacji mamy dziś do czynienia.

Źródło: Shanghai Web Designers

Strasznie dużo nowych treści prawda? W tym niestety zalew śmieci.

Jak poradzić sobie z zalewem informacji?

Content curation – opiekowanie się treścią – to wyszukiwanie, filtrowanie, następnie grupowanie i organizowanie, a następnie udostępnianie relewantnych treści na dany temat. (źródło: Według Rohit’a Bhargava)

Treści dotyczące jakiegoś tematu, którymi ktoś się „opiekuje” w sieci można zatem uznać i wykorzystać jako wartościowe źródło informacji. W odróżnieniu od tworzenia nowych treści, w tym procesie wykorzystuje się treści już istniejące. Bardzo istotna jest rola „Content curator-a” – Opiekuna treści (czynnik ludzki), który w odróżnieniu od automatycznych agregatorów informacji samodzielnie ocenia i decyduje, które treści są wartościowe.

Zwrócić należy także uwagę, że treści, którymi się ktoś opiekuje, wymagają zrozumienia i oceny czy są wartościowe dla danego tematu. Będąc opiekunem tematu udostępniamy je naszym czytelnikom w Internecie. Trzeba zatem zrobić to rzetelnie. „Content curation” to nie „social bookmarking”, który wykorzystujemy do odkładania treści „na później”.

Przykładowy schemat opiekowania się treścią

Barghava definiuje 5 modeli opiekowania się treścią: agregację (aggregation), destylację (distillation), podniesienie wartości (elevation), scalanie (mashup), chronologię (chronology). Przy agregacji dodałbym, że nie powinien być to proces w pełni automatyczny (powinien występować w tym procesie człowiek), bo nie jest to wtedy „opiekowanie się treścią”, a selektywna dystrybucja informacji znana z systemów informacyjnych. Więcej o tych modelach poczytać można u Barghavy i Beth Kanter.

Content curation w kontekście uczenia się

W sieci sporo dziś na temat opiekowania się treścią w kontekście marketingowym, czy dziennikarskim. Ja chciałbym spojrzeć na „Content curation” jako na nowoczesną metodę uczenia się.

Proces opiekowania się treścią wywodzi się z procesu tworzenia. Podczas opiekowania się treścią wykorzystujemy mechanizmy dwóch teorii uczenia się: kognitywną teorię multimedialnego uczenia się Richarda Mayera oraz będącą obecnie „na czasie” teorię konektywizmu.

Kognitywna teoria multimedialnego uczenia się zakłada między innymi, że proces przyswajania informacji jest następstwem procesu konstruowania wiedzy, który obejmuje zarówno przyjęcie nowych struktur wiedzy, jak i modyfikację (pozyskanie, ulepszenie i reorganizację) istniejących struktur.

„Opiekując się treścią”:

• uczymy się samodzielnie uczestnicząc w wymianie informacji w Internecie,
• selekcjonujemy, przetwarzamy i wykorzystujemy informację,
• opracowujemy naszą „wiedzę” i tworzymy węzły między jej zasobami,
• uczymy się dynamicznie i sieciowo,
• potrafimy szybko dotrzeć do interesującej nas, przetworzonej już wcześniej informacji.

Kto najwięcej korzysta z takiego sposobu uczenia się?

Jako technika uczenia się – opiekowanie się treścią – doskonale sprawdza się u osób posiadających już jakąś bazową wiedzę w danym temacie oraz u ekspertów, gdzie jako cel wyznacza się rozwijanie wiedzy. Ważne, aby posiadać już jakieś podstawy – wtedy będziemy w stanie ocenić, czy znalezione przez nas treści są relewantne, czy nie. Z drugiej strony korzystają także uczący się od podstaw – subskrybując źródła prowadzone przez ekspertów.

Wartościowym elementem każdego dodanego zasobu jest komentarz będący wynikiem refleksji. Ekspert szybko trafi po tym elemencie do sedna sprawy i powodu, dla którego dany zasób znalazł się w temacie. Dla osoby uczącej się natomiast i opiekującej się tematem w ramach „zadania” zleconego na szkoleniu, czy w trakcie studiów jakość komentarza może stanowić element oceny. Bardzo ważnym elementem jest (jak zwykle) motywacja wewnętrzna uczącego się do danego tematu. Jeśli uczący się opiekuje się tematem, który jest mu potrzebny do pracy lub którym się po prostu pasjonuje – efekty są bardzo dobre.

Przykłady

Przykład 1: na Scoop.it o „Content Curation World”,
Przykład 2: na paper.li Learning Technologies Daily,
Przykład 3: na pearltrees.com zasoby do nauki Photoshopa,
Przykład 4: na Scoop.it zasoby do nauki Excela,
Przykład 5: na Storify Aktualności od Daily Beast,
Przykład 6: na Scoop.it Moje notatki dotyczące elearningu,
Przykład 7: na Scoop.it Ciekawe zasoby edukacyjne dla dzieci.

Jakich można użyć narzędzi?

Poniżej kilka wybranych i dedykowanych do tego celu, a przy tym darmowych narzędzi online:

1. http://www.scoop.it/
2. http://bundlr.com/
3. http://storify.com/
4. http://paper.li/
5. http://www.pearltrees.com/
6. http://www.shareist.com/
7. http://www.kurat.com/
8. http://sparkboxes.com/
9. http://www.curated.by/

Jeśli ktoś ma niedosyt i chciałby pooglądać inne dobrze skategoryzowane narzędzia do opiekowania się treścią, a także aplikacje internetowe typu agregatory, automaty, filtry, czytniki, clippery itd – zapraszam do obejrzenia paskudnej w nawigacji, ale mającej sporo mocy Mapy Robina Good-a. Można z powodzeniem używać do tego procesu także bloga, albo strony lub profilu w sieciach społecznościowych takich jak Facebook, Google+, czy Pinterest.

Mój faworyt to Scoop.it

Niezbędny do sprawnego opiekowania się treścią jest dodatek do przeglądarki Chrome, który dzięki technice „web clipping” bardzo ułatwia i przyspiesza cały proces i dzielenie się zasobami. Treści zamieszczać możemy od razu na Scoop.it, Twitterze, profilu i stronie na Facebooku, profilu LinkedIn, blogu WordPressowym i na serwisie Tumblr). Trochę mi brakuje Google+ i Pinteresta, ale nie może być idealnie :)

Podsumowując – opiekowanie się treścią można wykorzystać w edukacji dorosłych jako:

1. długoterminową aktywność na studiach wyższych – wykładowca zadaje studentom opracowanie tematów, oceniając relewancję informacji, jakość własnych komentarzy-insightów, systematyczność w dodawaniu zasobów, itd.
2. ocenianą aktywność uczestników szkoleń prowadzonych technikami mieszanymi,
3. ocenianą aktywność grupową studentów lub uczestników szkoleń,
4. sposób na samodzielne uczenie się – robiąc notatki do własnych projektów, w ramach których coś opracowujemy lub uczymy się i zbieramy zasoby – przy okazji udostępniając treści innym.

Życzę zatem owocnych tematów!

Źródła:

• Content Curation World / Robin Good na Scoop.it,
• Stream Robina Gooda na Google+
• Content Curation, Social Business and Beyond / Jan Gordon na Scoop.it,
• Blog Connie Malamed,
• Blog Sahany Chattopadhyay,
• Blog Rohita Bhargavy,
• Wpis na blogu Beth Kanter,
• Curation & The Future of Publishing / Guillaume Decugis na Scoop.it,
• Zasoby Jan Gordon,
• Content Curation w edukacji online.